- autorstwa Helen Briggs
- Korespondent ds. Środowiska
Naukowcy rozwiązali zagadkę pochodzenia starożytnych baobabów.
Według badań DNA małe drzewa pojawiły się po raz pierwszy na Madagaskarze 41 milionów lat temu.
Ich nasiona zostały następnie przeniesione przez prądy oceaniczne do Australii i Afryki kontynentalnej, gdzie wyewoluowały w odrębne gatunki.
Naukowcy wzywają do wzmożenia wysiłków na rzecz ochrony drzew, które ich zdaniem mogą być bliższe wyginięcia, niż wcześniej sądzono.
Baobaby znane są jako „drzewo życia” lub „drzewo do góry nogami” ze względu na swoje dziwne kształty i długowieczność. Mają kłopoty z powodu zmiany klimatu i powszechnego wylesiania.
Doktor Ilya Leitch z Królewskich Ogrodów Botanicznych w Kew pracowała nad badaniem wraz ze swoim mężem, profesorem Andrew Leitchem z Queen Mary University w Londynie.
„Udało nam się ustalić pochodzenie baobabów, kultowego gatunku zwornikowego, na którym żyje wiele różnych zwierząt, roślin i ludzi” – powiedział BBC.
„A dane umożliwiły nam dostarczenie nowych, ważnych spostrzeżeń, które pomogą w ochronie tych gatunków i zabezpieczeniu ich przyszłości”.
Naukowcy zbadali osiem gatunków baobabu, z których sześć występuje na Madagaskarze, jeden jest szeroko rozpowszechniony w Afryce, a inny w północno-zachodniej Australii.
Twierdzą, że mają wysoki status ochronny dwóch zagrożonych gatunków Madagaskaru, w tym baobabu olbrzymiego, największego i najsłynniejszego z baobabów Madagaskaru.
Baobaby to jedne z najważniejszych drzew na Ziemi, głęboko splecione z lokalnymi kulturami i tradycjami.
W języku malgaskim znane są jako „Matka Lasu”, „Drzewo do góry nogami” i „Drzewo życia”.
Drzewa mogą żyć tysiące lat, osiągać duże rozmiary i magazynować w pniach duże ilości wody, aby przetrwać okresy suszy.
Ich owoce są uważane za pożywienie, a ich łodygi wykorzystuje się do produkcji lin lub włókien używanych do odzieży.
Wytwarzają duże białe kwiaty, które otwierają się o zmierzchu, przyciągają nietoperze jako zapylacze, które pokonują duże odległości, aby żerować na miodzie, i są ważnymi miejscami gniazdowania ptaków.
W badaniach współpracowały ogrody botaniczne w Wuhan (Chiny), Królewskie Ogrody Botaniczne (Kew, Wielka Brytania), Uniwersytet w Antananarywie (Madagaskar) i Uniwersytet Queen Mary w Londynie (Wielka Brytania).
Obserwuj Helen na Twitterze @hbriggs